KBLVB Beker van België 1945-1976

F.N.F.A.                     N.L.V.V

 CHALLENGE         NATIONAL

NATIONALE   WISSELBEKER

DIV. HONNEUR      EEREKLASSE

 

25 september 1943 : oprichting van het Nationaal Liefhebbersvoetbalverbond (N.L.V.V.)

staatsblad d.d. 11 maart 1944 : publicatie van de statuten

7 december 1948 : Belgische Liefhebbersvoetbalbond

1951 : KBLVB (koninklijke titel)

 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

In 1976 waren reeds 415 clubs lid voor een totaal van 18.476 leden. Dit was het moment waarop politiek België voor een nieuwe uitdaging zorgde : sport werd een geregionaliseerde materie en een splitsing in een Vlaamse en Waalse vleugel drong zich op.

S.K. Devolder Izegem was meteen de laatste nationale bekerwinnaar (1975-76).
In 1977 had de stichting plaats van enerzijds de Koninklijke Belgische Liefhebbersvoetbalbond – Nederlandstalige afdeling v.z.w. (KBLVB) en anderzijds de Ligue francophone du Football amateur a.s.b.l. (LFFA); de KBLVB-RLBFA bleef als koepelorganisatie bestaan. De LFFA had ondertussen naast Luik (ALFA) ook Charleroi (GFAPN) en La Louvière (GFAH) in haar rangen. Bij de Nederlandstalige afdeling bleven de 5 provincies actief.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

S.K. Devolder Izegem won de laatste nationale bekerwedstrijd (Vlaanderen - Wallonië)

tegen DC Cointe Luik met 2-1. De wisselbeker bleef in bezit van de club.

Vanaf 1976-77 werd de beker niet meer nationaal, maar wel afzonderlijk voor Vlaanderen en Wallonië ingericht.

De voorzitter van DC Cointe had de wisselbeker niet mee naar de finale en bracht die de week daarna persoonlijk met de trein van Luik naar Izegem. Deze stond  uitgestald in het lokaal “Sportief” bij Luc Remmerrie in Izegem tot in 2012. Vanaf 2012 staat deze in Sportwinkel Devolder in Ingelmunster.

 

NAAM CLUB SEIZOEN

Zandvliet F.C. 1945-46

RC Fontaine 1946-47

Arsenal CB 1947-48

SC Espoir Forestois 1948-49

RC Fontaine 1949-50

Olympic Forestois 1950-51

RC Fontaine 1951-52

FC Verbroedering Wilmarsdonk 1952-53

Levyboys FC 1953-54

Zandvliet F.C. 1954-55

Arsenal CB 1956-57

Blackstar FC 1957-58

Materne FC 1958-59

Materne FC 1959-60

Kattendijk Boys FC 1960-61

SK Sint-Gillis 1961-62

Kattendijk Boys FC 1962-63

FC Zuun 1963-64

FC Wijgmaal 1964-65

SV Boelaere 1965-66

FC Goelen 1966-67

VSV Gent 1967-68

FC Milko Knokke 1970-71

DC Cointe Luik 1971-72

DC Cointe Luik 1972-73

DC Cointe Luik 1973-74

DC Cointe Luik 1974-75

SK Devolder Izegem 1975-76

​

 Zandvliet FC speelt nu in 4de prov.Antwerpen KBVB.

DC Cointe speelt nu in 2de prov. Luik KBVB.

 S.K. Devolder Izegem stierf een stille dood op 7 juni 2008

*********************************************************************************************************

UIT DE GESCHIEDENIS VAN K.B.L.V.B. (geschreven door Daniël Tiré)

 Voetbal is sinds lang de meest populaire sport in ons land en heeft sedert de oprichting, in 1878, van de eerste seniorenploeg in Brussel (de Cercle des Régates) en de stichting van de eerste club in 1880 (Antwerp Football en Cricket Club), een nog nooit geziene vlucht gekend.

De eerste competitie voetbal werd georganiseerd in 1895 als deel van de atletieksport; in 1912 werd een afzonderlijke bond opgericht onder de naam van de Union Belge des Sociétés de Football Association.

Maar de echte voetbalfan heeft hier wellicht nog niets nieuws geleerd … minder bekend is ongetwijfeld het feit dat, op het ogenblik dat de voormelde bond in 1920 zijn uiteindelijke naam verwierf (Union Royale belge des Sociétés de Football Association – URBSFA- en later ook vertaald naar het Nederlands –KBVB-) een koene Antwerpenaar, Jos STOMMELS, de voetbalsport begon te propageren en hierbij vooral die jongens op het oog had, die niet in de mogelijkheid waren te voetballen bij wat toen vooral de "selecte kringen" uitmaakten.

Op ongeveer hetzelfde moment was in Brussel een zelfde beweging ontstaan en in 1921 ging de liefhebbersvoetbalbond officieel van start. De stichters waren STOMMELS, DEWIT en FRANCKEN uit het Antwerpse en FREDERICK, PIERLET en MAT uit het Brusselse. Als eerste voorzitter staat DEWIT genoteerd en de eerste secretaris-penningmeester droeg de naam TIMMERMANS. Ook Luik werd (kortstondig) lid in 1921.

Heel veel archieven zijn niet overgebleven, toch weten wij dat in 1924 alleen in de Antwerpse agglomeratie reeds 27 clubs met 45 ploegen competitie speelden en er reeds interstedelijke ontmoetingen werden georganiseerd, zoals Antwerpen-Brussel en Antwerpen-Parijs!

Dat was uiteraard een grote doorn in het oog van de monopoliehouder en reeds in 1925 organiseerde de Belgische Voetbalbond een informatievergadering voor de dissidenten, zonder veel succes echter en ik citeer hier Jos STOMMELS : "… ze hadden het beter niet gedaan, want alle schone beloften hadden uiteindelijk slechts één doel : het Antwerps Liefhebbers Verbond vernietigen. Mislukte operatie, Niettemin …" – einde citaat.

Maar daarmee was de trend gezet : er zou nooit een grote liefde groeien tussen de KBLVB en de KBVB en dat ene lettertje verschil zal meer dan eens voor David-Goliath toestanden zorgen.

Dat de liefhebbers allerlei kwalificaties naar de kop kregen, in de zin van "misnoegden", "dissidenten", "caféploegen", enz. hoeft dan ook niet te verbazen en het is dus wel steeds een strijd met vallen en opstaan geweest.

In de twintiger jaren werd, onder de leiding van de heer MAT, de Ligue Internationale des Sports Amateurs opgericht, een overeenkomst tussen Engeland, Frankrijk, Italië, Duitsland en België met het oog op het organiseren van internationale amateursvoetbalontmoetingen, begiftigd met de trofee MAT; omtrent deze ontmoetingen weten wij alleen bij overlevering dat ze steeds veel succes kenden en op de finale in 1949 tussen Engeland en België zouden zelfs 7.000 toeschouwers zijn afgekomen.

Toch bleef de hele organisatie van het liefhebbersvoetbal steken in "elk in zijn hoekje" tot op 25 september 1943 een poging tot coördinatie werd ondernomen : het oprichten van het Nationaal Liefhebbersvoetbalverbond met publicatie van de statuten in het Staatsblad van 11 maart 1944. Bij de stichters vinden wij de namen van Jos STOMMELS, Constant BAPLUE (Antwerpenaar en voorzitter) en Charles STALLENBERG (Brusselaar en secretaris-generaal).

Op 7 december 1948 krijgt de vereniging een nieuwe naam : "Belgische Liefhebbers Voetbalbond"; op dat moment is de secretaris-generaal de Brusselaar Fernand MATAGNE. In 1951 wordt de vereniging "Koninklijk" en de huidige naam is een feit : KBLVB (in het Frans : Royale Ligue belge du Football amateur - RLBFA).

In de "administratieve woestijn", die daarop volgt ontdekken wij toch dat Fernand MATAGNE secretaris zou gebleven zijn tot 1954 en achtereenvolgens werd opgevolgd door Nic GROSJEAN (1954-1957) tevens grote promotor en uitgever van het bondsblad "Football Amateur", VAN AVONDT (1957-1958) en Louis ELIOTT (1958-1962).

Ondertussen waren er gesprekken, kontakten, vergaderingen met niet-gebonden federaties overal te lande (Izegem, Roeselare, Luik, Brugge, Gent – de eerste aansluiting van een Oost-Vlaamse ploeg in 1949 "De Doggen Erembodegem" is ons hier bekend) …

De eerste grote puzzel werd gelegd door de man, die in 1960 een pak dynamiek uit Grobbendonk naar de KBLVB stuurt, voorzitter Jos WILLEMS. Onder hem gaat het vlug : bij de reeds vertegenwoordigde afdelingen Luik, Antwerpen en Brussel komen al snel in 1962 Brugge, in 1964 Oost-Vlaanderen gegroeid uit het Gentse en in 1966 wordt vanuit Diest een nieuw elan gegeven aan de Brabantse afdeling, waar alleen nog FC Jong Tornooiveld Evere was overgebleven (alle andere waren verdwenen naar Sportverbond Brabant), een ploeg die met alle moeilijkheden vandien haar competitie afwerkte samen met de Antwerpse ploegen. Ook aan de Maaskant groeit de KBLVB, die als het ware plots vaststelt dat de federatie vertegenwoordiging heeft in alle Vlaamse provincies en in de provincie Luik.

In het begin van de jaren 60 werd onder impuls van de sterke Antwerpse afdeling van de Bond een competitie in het leven geroepen over de grenzen van de provincies heen : de Beker van België : een prestigieus project dat tot op heden overeind is gebleven. Pittig detail : de aan die bekercompetitie verbonden trofee (uiteindelijk definitief in de wacht gesleept door veelvuldig winnaar DC Cointe) droeg de naam … "Trofee MAT"!

Maar … precies in de bakermat van de Bond ontstond een broederstrijd tussen de clubs van Antwerpen-Stad, onder de leiding van Louis ELIOTT, en deze van de Antwerpse Kempen onder leiding van Jos WILLEMS. De strijd leidde tot het verdwijnen van de clubs van Antwerpen-Stad uit de KBLVB.

Terug naar het "Congres van Brugge" in 1962, een initatief van Jos WILLEMS : de liefhebbersploegen uit het Brugse treden toe en André CARELS uit Assebroek-Brugge wordt secretaris-generaal, de in het Gentse bestaande competitie onder de naam van "Gents Liefhebbers Voetbalverbond – GVL" (zelf een tijdlang gefusioneerd met West-Vlaamse clubs tot het "Footballverbond der Vlaanderen) evolueert naar het "Oostvlaams Voetbalverbond voor Liefhebbers – OVL" en sluit, onder impuls van Bert CALLEWAERT, aan bij de KBLVB. Steeds door de niet aflatende inzet van Jos WILLEMS sluiten ook Limburg en het vanuit Diest door Louis BECKX vernieuwde Brabant aan.

15 maart 1967 is een zwarte dag voor de KBLVB : Jos WILLEMS overlijdt plots en laat een uiterst moeilijk op te vullen vacuüm aan de top van de federatie. De toenmalige ondervoorzitters Jean DUQUENNE (bezieler van de Luikse amateursvoetballers) en de voornoemde Bert CALLEWAERT "delen de macht" tijdelijk tot de West-Vlaming Roger MEERSEMAN voorzitter wordt en blijft tot hij ontslag neemt in 1970 en opgevolgd wordt door de Limburger Roger RAEYMAEKERS. Op dat moment verdwijnt ook André CARELS als secretaris-generaal om vervangen te worden door ondergetekende, Daniel TIRÉ, die er ondertussen al een aantal jubilea heeft opzitten.

De KBLVB telde op dat moment 181 clubs met 7.059 leden, verspreid over 6 provincies en de nood aan een grondige administratieve reorganisatie deed zich meer dan ooit voelen : uitwerken van een uniform algemeen reglement, aanpassen van de statuten, organogram, …

In 1971 ontviel ons Bert CALLEWAERT; zijn nagedachtenis leidde tot het oprichten van een competitie voor selectieploegen uit de onderscheiden aangesloten afdelingen voor spelers onder de 23 jaar; de eerste finale werd gespeeld in 1973 en de competitie hield stand tot in 1992; de wisselbeker CALLEWAERT leeft evenwel verder als trofee voor de Beker van België. In 1981 (tot 1990) bestond ook de wisselbeker WILLEMS voor selectieploegen voor meer dan 23-jarigen en voor de veteranen bestond een dergelijke competitie van 1983 tot 1990 onder de naam wisselbeker DUQUENNE.

Ondertussen boerde de Bond niet slecht : in 1976 waren reeds 415 clubs lid voor een totaal van 18.476 leden. Dit was het moment waarop politiek België voor een nieuwe uitdaging zorgde : sport werd een geregionaliseerde materie en een splitsing in een Vlaamse en Waalse vleugel drong zich op.

De operatie verliep beter dan verwacht en reeds in 1977 had de stichting plaats van enerzijds de Koninklijke Belgische Liefhebbersvoetbalbond – Nederlandstalige afdeling v.z.w. (KBLVB) en anderzijds de Ligue francophone du Football amateur a.s.b.l. (LFFA); de KBLVB-RLBFA bleef als koepelorganisatie bestaan. De LFFA had ondertussen naast Luik (ALFA) ook Charleroi (GFAPN) en La Louvière (GFAH) in haar rangen. Bij de Nederlandstalige afdeling bleven de 5 provincies actief, alhoewel in West-Vlaanderen het Brugse vervangen was door een grotere groep rond Kortrijk-Roeselare.

In 1981 komt Louis BECKX aan het hoofd van de Nederlandstalige afdeling de ambtshalve ontslagen voorzitter vervangen en wordt de Luikenaar Raymond BAYOT voorzitter van de koepel. Bij het overlijden van deze laatste in 1988 neemt Louis BECKX ook het roer van nationaal voorzitter over tot 1990. De Luikenaar François HALLEUX wordt dan nationaal voorzitter tot 1995, daarna is het weer de beurt aan Louis BECKX tot hij in 1998 opgevolgd wordt door Mario DI PAOLO uit Luik.

Ondertussen wisselde Limburger Marc RUYMEN, begin 1999, de ondervoorzitterstoel voor deze van voorzitter en werd François CAES (Antwerpen) ondervoorzitter.

1999 was dan ook het jaar waarin de afdeling West-Vlaanderen de KBLVB verliet en ons met een serieuze kater achterliet.

Nieuwe verkiezingen in 2001 en een wijziging van de statuten brachten een nieuwe samenstelling van de Raad van Beheer, die op een andere plaats op deze site terug te vinden is. Marc RUYMEN bleef voorzitter en Louis BECKX ging op de stoel van ondervoorzitter plaatsnemen. Willy GRYMONPREZ als algemeen penningmeester en Daniel TIRÉ als algemeen secretaris zagen hun opdracht met zes jaar verlengd.

Om te eindigen, toch nog enkele merkwaardige feiten uit de geschiedenis van de KBLVB:

- in 2001 werd de 40ste finale van de Beker van België gespeeld; tot op heden wonnen 15 keer een Antwerpse, 14 keer een Luikse, 6 keer een Limburgse, 2 keer een Oost-Vlaamse en 3 keer een Vlaams-Brabantse ploeg;

- de Nederlandstalige afdeling kocht in Heverlee een gelijkvloers appartement dat als Bondshuis dienst doet sinds 1978 en verwierf in 1996 3 hectaren grond met voetbalterreinen en accommodatie in Tongerlo;

- een tijdlang slaagde de Bond erin eerst een "prenationale competitie" met ploegen uit het Luikse en Vlaanderen en later een "interregionale competitie" met ploegen uit Limburg, Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen op te zetten; deze magnifieke competitie is evenwel verdwenen;

- sinds 1984 wordt in vier Vlaamse afdelingen vrouwencompetitie gespeeld en ook daar zijn reeds 16 edities van de Beker van België afgewerkt;

- in 1994 werd ook een Beker van België voor veteranen opgestart;

- in de loop van de geschiedenis werden, met wisselend succes, internationale, interprovinciale ontmoetingen georganiseerd (zie wisselbekers CALLEWAERT, WILLEMS en DUQUENNE) en ook het kampioenschap van België (met als huidige benaming wisselbeker BAYOT) –een wedstrijd tussen de Waalse en de Vlaamse kampioen- ontbreekt nooit op de nationale finaledag

KBLVB wordt onderdeel van Voetbal Vlaanderen in 2017

Op 1 januari 2017 wordt KBLVB opgeslorpt door Voetbal Vlaanderen en stopt als onafhankelijke liefhebbersvoetbalbond.

​

​

​

​